INHOUD

• Witte wilg – een handvol informatie
• Witte wilgenbast – de voedingswaarde
• Wilgenbast – tegen pijn en verschillende huidproblemen
• Andere toepassingen van zilverwilgenbast

• Hoe gebruikt men zilverwilgenbast?

• Witte wilgenbast – contra-indicaties voor gebruik
• Samenvatting

Het uiterlijk van de zilverwilg onderscheidt zich duidelijk van andere bomen. Zijn dikke, knolvormige stam, waaruit hoog oprijzende takken groeien, is in Polen een veelvoorkomend gezicht. Daarom kent waarschijnlijk iedereen van ons deze boom goed. Naast zijn interessante uiterlijk en de frequente aanwezigheid kan hij ons nog veel meer bieden. Natuurlijk gaat het om zijn eigenschappen die een positieve invloed kunnen hebben op de werking van ons lichaam. Uit de zilverwilg werd in 1829 voor het eerst salicine geïsoleerd – de voorloper van het tegenwoordig populaire salicylzuur.

Witte wilg – een handvol informatie

De zilverwilg wordt ook wel zilverwilg of zilverwilg genoemd. Hij behoort tot de wilgenfamilie en zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied was Europa, maar ook Azië en enkele gebieden in Noord-Afrika. In ons land is het een veelvoorkomende plant en men vindt hem het vaakst aan rivieroevers, in verschillende greppels langs wegen en overal waar de bodem erg vochtig is. Interessant is dat de zilverwilg praktisch alleen in het wild voorkomt, maar de vele variëteiten worden vaak als sierplanten behandeld. Een daarvan is de treurwilg – een zeer populaire boom in parken. De wilg is al eeuwenlang een gewaardeerde geneeskrachtige plant. Vroeger werden zowel de bast als de bladeren, het sap en de wilgenvruchten gebruikt. Momenteel wordt echter praktisch alleen de bast van de wilg in de kruidengeneeskunde gebruikt. Het is echter belangrijk te bedenken dat alleen de jonge bast van deze plant geneeskrachtige eigenschappen bezit. Daarom wordt deze voor dat doel gewonnen uit 2-3 jaar oude takken. Dit moet in het vroege voorjaar gebeuren, omdat de sappen dan intensiever door de boom circuleren. Daardoor is het veel gemakkelijker om de bast van het hout te scheiden. Zilverwilgenbast werd al door de oude Grieken gebruikt. Hippocrates noemde het in zijn verhalen. Hij gebruikte het voor de behandeling van artritis en als natuurlijk pijnstillend middel. De echte populariteit van deze grondstof kwam echter pas in de 19e eeuw. Toen werd het gebruik van preparaten op basis van wilgenbast in de kruidengeneeskunde wijdverbreid.

Witte wilgenbast – de voedingswaarde

Wilgenbast bevat veel verschillende werkzame stoffen. Niet voor niets wordt het plantaardige aspirine genoemd. Interessant is dat voor de productie van dit bekende geneesmiddel wilgenbastextract wordt gebruikt. Het bestaat voornamelijk uit salicylglycosiden (Salicortine, Salicine, Populine, Fragiline, Acetylsalicine). Deze worden in ons spijsverteringskanaal afgebroken en zetten salicylalcohol vrij, dat vervolgens wordt geoxideerd tot het bekende salicylzuur. Daarnaast vinden we er veel tannines, fenolzuren en verschillende harsen in. Bovendien kan het een goede bron van mineralen zijn. We kunnen bijvoorbeeld kalium, natrium en ijzer noemen.

Wilgenbast – tegen pijn en verschillende huidproblemen

Wilgenbast heeft dankzij het hoge gehalte aan salicylglycosiden vooral pijnstillende, ontstekingsremmende, koortsverlagende en antibacteriële eigenschappen. Het kan een uitstekend en vooral natuurlijk alternatief zijn voor klassieke medicijnen bij deze veelvoorkomende symptomen. Het gebruik is aangewezen bij verkoudheid, griep en infecties van allerlei aard. Het is goed te herinneren dat het ook reumatische pijn kan verlichten en gericht de bestrijding van gewrichtsontstekingen kan ondersteunen. Het is ook vermeldenswaard dat preparaten op basis van wilgenbast ook uitwendig kunnen worden toegepast. Ze zijn zeer geschikt bij huidletsels en kunnen de wondgenezing ondersteunen. De in de bast aanwezige werkzame stoffen hebben samentrekkende en desinfecterende eigenschappen. Wilgenbast kan ook helpen bij de bestrijding van hardnekkige acne. Het reinigt de poriën, verzacht huidirritaties en ondersteunt ook het proces van het verwijderen van dode huidcellen.

Andere toepassingen van zilverwilgenbast

Ook ter verlichting van slapeloosheid, maar ook van verschillende neuralgieën en migraine worden preparaten van zilverwilgenbast gebruikt. Interessant is dat ze ook de intensiteit van premenstruele spanningen kunnen verminderen. Bovendien werken ze ontspannend en zijn ze daarom uitstekend geschikt bij enteritis of diarree. Het is ook goed om te weten dat wilgenbast invloed kan hebben op ons hart- en vaatstelsel. Door het gebruik kan het risico op een hartaanval, maar ook op andere hart- en vaatziekten aanzienlijk worden verlaagd. Door het remmen van een overmatige samenklontering van bloedplaatjes kan het ook het risico op bloedstolsels en arteriosclerose verminderen.

Hoe gebruikt men zilverwilgenbast?

De veruit populairste vorm van gebruik van zilverwilgenbast is de aftreksel. Giet hiervoor een eetlepel gedroogde wilgenbast in een glas kokend water. Dek het geheel vervolgens af en wacht ongeveer 15-20 minuten. Wilgenthee kan op deze manier 1 tot 2 keer per dag worden geconsumeerd.

Ook de tinctuur van wilgenbast is populair. De bereiding ervan is heel eenvoudig. Ongeveer 100 gram droge bast moet worden overgoten met ongeveer 500 milliliter sterke alcohol met een alcoholpercentage van ongeveer 40-60%. Vervolgens worden de voorbereide mengsels 14 dagen lang goed afgesloten op een donkere plaats bewaard. Na deze tijd wordt de kant-en-klare tinctuur gefilterd en in kleinere flesjes afgevuld. Het wordt aanbevolen niet meer dan vier keer per dag een theelepel te nemen, die vooraf in water, thee of een andere drank is opgelost. Houd er rekening mee dat het hier om een alcoholische oplossing gaat en dat u na inname niet moet autorijden. De maximale dagelijkse dosis voor volwassenen is vastgesteld op 12 gram pure tinctuur.

We kunnen ook een aftreksel bereiden. Giet hiervoor een eetlepel bast en ongeveer 1,5 kopjes koud water in. Breng vervolgens de bereide oplossing aan de kook en laat 30 minuten koken. Zodra het mengsel klaar is, laat u het 15 minuten afkoelen. De kant-en-klare bouillon wordt gezeefd en vers geconsumeerd. We proberen niet meer dan 3 glazen per dag te drinken. We kunnen het aftreksel ook uitwendig gebruiken. Doordrenk er een gaasje mee en breng het als kompres op de huid aan. Ook een toevoeging van wilgenbast aan het bad is geen bezwaar. Kook hiervoor 100 gram bastpoeder 20 minuten in een liter water. Na deze tijd giet u het kant-en-klare mengsel in het bad.

Witte wilgenbast – contra-indicaties voor gebruik

Zilverwilgenbast is een veilige plantaardige grondstof, maar er zijn gevallen waarin het gebruik onmiddellijk moet worden vermeden. Deze grondstof mag in de eerste plaats niet door kinderen worden gebruikt. Zwangere en zogende vrouwen moeten echter een arts raadplegen voordat ze wilgenbastpreparaten gebruiken. Vanwege het gehalte aan vele werkzame stoffen in de bast, waaronder salicylaten, kunnen er interacties met medicijnen optreden. Personen die allergisch of overgevoelig zijn voor salicylaten, maar ook voor geneesmiddelen uit de groep van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, moeten het gebruik absoluut vermijden. Ook wilgenbast kan het verloop van astma bronchiale verergeren. Contra-indicaties voor gebruik zijn ook verschillende aandoeningen van de lever, de nieren, maar ook problemen met de bloedstolling en maag- of twaalfvingerige darmzweren.

Samenvatting

Witte wilgenbast is rijk aan salicylaten en kan werken als een natuurlijk pijnstillend, koortsverlagend of ontstekingsremmend middel. Dit is echter niet het einde van de toepassingsmogelijkheden. Het werkt ook als geneesmiddel tegen acne, verschillende wonden en preventief tegen hart- en vaatziekten. Dankzij het hoge gehalte aan werkzame stoffen heeft het een breed werkingsspectrum op het menselijk lichaam. Houd echter rekening met de mogelijke risico's en contra-indicaties bij het gebruik van wilgenbast. Want overal waar we met werkzame stoffen te maken hebben, kunnen potentieel gevaarlijke interacties optreden.